Είχα πολύ καιρό να κατέβω σε πορεία… πέρυσι δεν ένιωθα την ανάγκη να το κάνω φέτος όμως την ένιωσα (και όχι δεν είναι λόγω αλλαγής της κυβέρνησης..). Δεν ήθελα να ανήκω σε κάποια παράταξη ή ιδεολογία . Ήθελα απλά να περπατήσω και εκφράσω την αγανάκτηση , την οργή μου με μόνο σύμμαχο τον εαυτό μου. Νομίζω έχω αφήσει πλέον πίσω τις εποχές που κρατούσα πανό με συνθήματα και αιτήματα που δεν ήξερα καν τι σήμαιναν ή αντιπροσώπευαν (ή μάλλον ποιόν αντιπροσώπευαν).
Το άλλο το τραγικό είναι που βλέπεις άτομα της ίδιας ιδεολογίας να σφάζονται μεταξύ τους σχετικά με το ποιος έκανε τους περισσότερους αγώνες. Εντάξει παιδία είστε όλοι καλοί αγωνιστές , χαλαρώστε! Τι είναι λοιπόν αυτός ο περιβόητος «αγώνας», υποχρέωση? Κάτι που συνεχώς ζητάει επιβεβαίωση ότι γίνεται καλά? Μάλλον δεν είμαι αρκετά έξυπνη για να το καταλάβω..δεν πειράζει αρκεί που το καταλαβαίνουν οι άλλοι..
Επίσης εγώ δεν κατάλαβα και κάτι άλλο, ίσως ακουστεί λίγο αφελές… η πορεία είναι για τον Αλέξη ή για την πτώση του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού? Μάλλον ένα ποτ-πουρί, ε? Όταν καταστρέφεις τράπεζες ,δικαιολογείσαι λέγοντας ότι είναι το κεφάλαιο που πρέπει να καταστρέψεις ,δεν σκέφτεσαι όμως ότι από αυτό το κεφάλαιο καλώς ή κακώς τρως σήμερα, με αυτό το κεφάλαιο σε ανέθρεψαν οι γονείς σου, σε έστειλαν σχολείο, αγόρασαν το σπίτι που ζεις, φρόντισαν για τα καλύτερα. Ωφελήθηκες δηλαδή. Αλλά τώρα στρέφεσαι εναντίον του. Καλά κάνεις. Όμως είμαστε άνθρωποι με συνήθειες και έτσι όταν και εσύ μεγαλώσεις στα βήματα των γονιών σου θα βαδίσεις , άρα, φαύλος κύκλος. Αυτό, στο οποίο τώρα στρέφεσαι εναντίον αύριο θα το χρειάζεσαι. Δεν λέω ότι είμαι ευχαριστημένη με τις συνθήκες που επικρατούν στην χώρα που ζω, αλλά θεωρώ ότι με το να κάψεις μια τράπεζα απλά κάνεις δυνατότερο αυτό που πολεμάς και αυτό δεν νομίζω ότι μας συμφέρει. Νομίζω ότι χρειάζεται μια πιο εγκεφαλική αντιμετώπιση του προβλήματος.
Πάντως ένα καταλαβαίνω ότι γενικά χάνουμε την ουσία… Έπεται και συνέχεια (λογικά)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου