Τετάρτη 19 Μαΐου 2010

Η δόλια δεσποινίς 7

" Έρμη πλαγιάζει μοναχή,
η δόλια δεσποινίς 7,
πέντε πατώματα απ'τη γη
κι ένα στον ουρανό κοντά
μαυροματού, μελαχρινή,
κέφι να κάνει προσπαθεί
κι όμως πλαγιάζει μοναχή,
η δόλια δεσποινίς 7.

Αντί να χαίρεται τον Μάη,
η δόλια δεσποινίς 7,
όλη τη μέρα την περνάει
αμίλητη, καρτερικά
τέσσερις τοίχους να κοιτάει
και το σκοτάδι που ακουμπάει
στην άχαρη της κλίνη πλάι,
η δόλια δεσποινίς 7.

Κι ύστερα να ξυπνάει πάλι,
η δόλια δεσποινίς 7,
απ' ονείρου αλγεινού τη ζάλη
ψάχνοντας, μες στην κρύα νυχτιά
του γιατρικού της το κουτάλι
και ξαναρχίζει η μάταιη πάλη
στου ύπνου να πέσει την αγκάλη,
η δόλια δεσποινίς 7.

Κι όμως η θύμηση σου δίνει
ω δόλια δεσποινίς 7,
άπλερη αγάπη και γαλήνη,
κι ακόμα λιγοστή χαρά:
άνθη λευκά, γάργαρη κρήνη
ό,τι η ματιά εξαίσιο κλείνει
κι ελπίδα που όλα θα ομορφήνει,
εύθυμη δεσποινίς 7. "

Walter de la Mare (1873-1953)

Τρίτη 4 Μαΐου 2010

Je te veux