Κυριακή 14 Μαρτίου 2010

Chopin’s 200th Anniversary,1 Μarch 2010

   Ολίγον καθυστερημένα το πήρα χαμπάρι αλλά δεν πειράζει αναπληρώνω την έλλειψη ενημέρωσης ακούγοντας τα άπαντα από το πρωί διότι όπως και να το κάνουμε.. εεε είναι ο μεγαλύτερος συνθέτης  έργων πιάνου όλων των εποχών…  όπως τον χαρακτηρίζουν «ο ποιητής του πιάνου».

    Ο Σοπέν γεννήθηκε στην Πολωνία το 1810 από μητέρα Πολωνίδα και πατέρα Γάλλο και πέθανε στο Παρίσι το 1849. Από μικρός έδειξε την κλίση του προς τη μουσική και σε ηλικία μόλις 8 ετών εμφανίστηκε δημοσίως ως πιανίστας, η φήμη του γρήγορα έγινε μεγάλη.. και στην Βαρσοβία τον θεωρούσαν ως το δεύτερο Mozart (!!!) Λίγα λόγια για το άπειρο μουσικό του έργο.. ο Σοπέν ασχολήθηκε κυρίως με έργα αποκλειστικά για πιάνο.. με ελάχιστες εξαιρέσεις  όπως  έργα για πιάνο και ορχήστρα, πιάνο βιολί και βιολοντσέλο. Τα περισσότερα απαιτούν μεγάλη δεξιοτεχνία.. όμως αυτό που πρέπει να προσέξει ο ακροατής και ο ερμηνευτής είναι ο μελωδικός χαρακτήρας των έργων αυτών αλλά και η αρμονική φαντασία που κρύβεται πίσω από αυτά και συνήθως περνά απαρατήρητη από τους περισσότερους μουσικόφιλους..  «Τα έργα του αποτελούν ποιήματα, που οδηγούν στο θαυμάσιο κόσμο των ονείρων. Τ' αραβουργήματα και τα μοναδικά του περάσματα γίνονται πραγματικές σκέψεις, αντί να δίνουν αφορμή μόνο για επίδειξη δεξιοτεχνίας. Ο Σοπέν συνδυάζει το σλάβικο συναισθηματισμό και τη μελαγχολία με τη γερμανική αντίληψη της αρμονίας, τη γαλλική χάρη και ποικιλία των ρυθμών με τη μελωδική ευκολία της ιταλικής μουσικής. Γεννήθηκε από Γάλλο πατέρα και Πολωνίδα μητέρα και η μουσική του σχηματίστηκε με τα χαρακτηριστικά και των δυο λαών. Σ' αυτήν ακούμε κραυγή και πόνο της πατρίδας του, νοσταλγία της ελευθερίας. Ήταν φύση ευαίσθητη και λεπτή κι είναι αγαπητός ακόμα και σήμερα, γιατί τα έργα του δεν έχουν τίποτε το συμβατικό και το πλούσιο περιεχόμενό τους συγκινεί την ευαισθησία του σημερινού ανθρώπου.»

   Από τους πολύ πολύ αγαπημένους μου.. νομίζω δεν χρειάζεται να αναφερθώ στο τι αισθάνομαι κάθε φορά που ακούω έργα του.. ένα δέος για την ανθρώπινη αυτή ιδιοφυΐα  αλλά και μια γαλήνη σε συδυασμό με μια ευχάρηστη μελαγχολία..απλά υπέροχος..

   Όταν πρόκειται για κλασσική μουσική οι περισσότεροι γνωρίζετε ότι σιχαίνομαι να κάνω προτάσεις του στύλ ακούστε αυτό το κομμάτι και εκείνο.. πρέπει να καταλάβουμε ότι ένα έργο κλασσικής μουσικής είναι μια ενότητα και όχι απόσπασμα..δεν γίνεται να ακούσεις το δεύτερο μέρος ενός κονσέρτου για πίανο και ορχήστρα..γιατί πολύ απλά δεν θα καταλάβεις τίποτα.. είναι μια ιστορία μια μουσική ιστορία.. που κάτι θέλει να περιγράψει και να σου πει..και σε μια ιστορία δεν ξεκινάς από την μέση ή το τέλος αλλά από την αρχή. Για αυτό και εγώ θα προτείνω το εξής.. όσοι θέλουν να ακούσουν Σοπέν για μια πρώτη γνωριμία..ας ακούσουν το 1ο και το 2ο κονσέρτο για πίανο (Συγκεκριμένα: Piano Concerto No. 1 in E minor, Op. 11 και Piano Concerto No. 2 in F minor, Op. 21 - δίνω τις πλήρεις ονομασίες για να ξέρουμε τι ακούμε..) και τα 2 αποτελούνται από 3 μέρη τα ονόματα των οποίων σκοπό έχουν να περιγράψουν το ύφος του κάθε μέρους.

  ααα και κάτι ακόμα.. η κλασσική μουσική θέλει υπομονή.. τι εννοώ? Εννοώ ότι εάν δεν έχετε αρκετή ωριμότητα και  ώρα να αφιερώσετε τότε μην ασχοληθείτε.. και μόνο ένα μέρος μπορεί να διαρκέσει ως και 20 λεπτά.. κατα προτίμηση συχνά εγώ αυτό κάνω διότι γίνεται και πιο ατμοσφαιρικό, πιο ωραίο και πιο ήρεμο.. είναι να ακούω το βράδυ με σβηστά φώτα... δεν περιγράφεται.. ελπίζω να σας μυήσω.. και θα δείτε ότι θα αλλάξει η άποψή σας για όλόκληρη την μουσική.. θα γίνετε κάπως πως να το πω.. ααα να! θα γίνετε πιο επιλεκτικοί στα ακούσματά σας.. (και μετά όλα θα σας ξινίζουν!!..ίσως αργότερα..να ακούτε μόνο τρίτο πρόγραμμα.. χαχαχα πλάκα σας κάνω.. αλλά δεν το αποκλέιω κιόλας..χαχα :p).

*tip: αν ακούσετε τα κονσέρτα ψάξτε να βρείτε εκτελέσεις κατά προτίμηση του Arthur Rubinstein.. (ναι ναι εντάξει ξέρω ότι κάποιοι θα ξινίσουν με αυτό..αλλά έλα παιδιά μπορέι να είναι λίγο συντηρητικός όρισμένες φορές στην εκτέλεση αλλά είναι ο καλύτερος ερμηνευτής του κατ' εμέ.. αυτός και ο Ζimerman τέλος).

κοιτάξτε παρακαλώ 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου