Σάββατο 23 Ιανουαρίου 2010

Los días más felices de nuestras vidas... (chapter 1) : "89,9"

Οι φλασιές που λέγαμε… καλά που το θυμήθηκα εγώ αυτό το πρωί.. τεσπά!! 

Heart Throbs… ψιλοάγνωστο συγκροτηματάκι (για τα ελληνικά δεδομένα πάντα...!) αλλά κάποια τραγουδάκια τους είναι άπαιχτα...όπως το παραπάνω...

Έχουν βγάλει συνολικά 3 δίσκους νομίζω (πίσω στα nineties…), το dreamtime ήταν στο πρώτο τους το “Cleopatra Grip”. Το συγκρότημα αυτό το έφτιαξαν οι δίδυμες αδερφούλες, Rose και Rachel, του Pete DeFreitas..(ποιος είναι αυτός??) καλλιτεχνική οικογένεια πάντως… χαχαχαχα!!

Δεν θα ασχοληθώ άλλο με την ιστορία τους κλπ.. όσο με το πού άκουσα για πρώτη φορά αυτό το τραγούδι..(πίσω στα 00’s…χαχαχα!!). Το άκουσα λοιπόν σε ένα ραδιοφωνικό σταθμό που ειλικρινά του χρωστάω πολλά «ευχαριστώ» προσωπικά.. χάρη σ’ αυτόν το σταθμό γνώρισα όλες αυτές τις υπέροχες μουσικές τότε.. ο “89.9” (εγώ πειρατικό τον έλεγα..). Δεν είχε κάποιο συγκεκριμένο όνομα..ποτέ δεν άκουγες κάποιον ομιλητή ή διαφημίσεις παρά μόνο κομμάτια να παίζουν το ένα μετά το άλλο.. δεν ξέρω αν ήταν «πειρατικός» με την ραδιοφωνική σημασία.. (αν και στην πορεία ανακάλυψα πάνω κάτω ποιοι το είχαν σκαρώσει όλο αυτό… χαχαχα όχι θα μου ξέφευγαν… ακόμα μου χρωστάν τις playlists..) αλλά ήταν όντως ραδιοφωνικοί πειρατές αν σκεφτεί κανείς τι μουσικάρες έπαιζαν σε μια θάλασσα γεμάτη σκυλόψαρα και φανταχτερές φρεγάτες… χαχαχα!! 

Μπορούσες λοιπόν να ακούσεις από ψυχεδέλεια μέχρι disco , άγριες πανκιές και beatles , post punk και Britpop-madchester!! Τα πάντα δεν υπήρχε καθορισμένο στυλ μουσικής οτιδήποτε δεν παιζόταν στους «στυλάτους» σταθμούς της πόλης μας και καλά… το άκουγες εκεί… το μόνο εναλλακτικό μέρος στα ραδιοφωνικά κύματα..

Εγώ λοιπόν τον ανακάλυψα όταν άρχισα να ασχολούμαι με όλη αυτή την γενική μουσική έννοια που ονομάζουν «rock» δηλαδή γύρω στα 13 με 14. Το πρώτο «ροκ» άλμπουμ που έπεσε στα χέρια μου ήταν το “The Wall” των Pink Floyd, το οποίο χαρακτήρισα ως «μαλακία» την πρώτη φορά που το άκουσα και το σνόμπαρα τελείως (από τα μεγαλύτερα λάθη που έχω κάνει μέχρι τώρα στη ζωή μου και ντρέπομαι απίστευτα για αυτό!!.. ο brother ακόμα μου το βαράει.. Respect Floyd!! )*. Και έρχεται ο 89,9 και με βάζει στο τρυπάκι του: παίρνω χαρτί και μολύβι και προσπαθώ να ακούσω τους στίχους των τραγουδιών που ακούω με την ελπίδα να ανακαλύψω συγκρότημα και άλμπουμ ώστε να πάω στο Pavan** να το αγοράσω. Είχα περάσει άπειρες καλοκαιρινές νύχτες ξενυχτιού στην βεράντα.. διότι έπιανα καλύτερο σήμα, βυθισμένη στο γράψιμο με τα ακουστικά στα αυτιά. Αφού μια φορά είχαν κατεβάσει τις γρίλιες και εγώ είχα ξεχαστεί έξω… με είχαν φωνάξει αλλά εγώ που αυτιά..

Τι ανακάλυψα λοιπόν με τον 89,9..χα! talking heads (road to nowhere το πρώτο που άκουσα), πρώτη επαφή με cure, joy division, Bauhaus (ziggy stardust η διασκευή), clash (should I stay or should I go κλασσικά..), placebo , oasis(wonderwall.. τιμημένο!!), lightning seeds, blur, stone roses***, verve, waterboys, new order (το πρώτο που άκουσα ήταν το crystal..ναι ξέρω πολύ αντιπροσωπευτικό!! Χαχαχα μετά έκανα την connection ότι ήταν η συνέχεια των joy division..), r.e.m., sonic youth (teenage riot), banshees (cities in dust και christine αν θυμάμαι καλά), sex pistols****, crass (!!!), ramones, blondie, smiths, bowie, sad lovers and giants (!!! things we never did…ακόμα δεν μπορώ να το συνειδητοποιήσω...και να φανταστεί κανείς ότι έκτοτε δεν τους έχω ξανακούσει σε ραδ. Σταθμό!!!) και δεν συμμαζεύεται… άπειρα ονόματα..τα παραπάνω είναι ένα πολύ μικρό δείγμα.. μετά πήραμε χαμπάρι και τον Πετρίδη αλλά άλλη φάση… εκεί χωνέψαμε ότι είχαμε μάθει..
 

Τώρα που είχα πάει για γιορτές προσπάθησα να ακούσω αλλά μόνο παράσιτα έπιανα..από ότι έχω καταλάβει πρέπει να το έχουν εγκαταλείψει από καιρό… κρίμα πάντως ήταν ένα διαμαντάκι αυτός ο σταθμός.. πολύ θα ήθελα να ξανακούσω να εκπέμπει…

PS.:
*Λατρεύω Pink Floyd δεν το συζητώ εεε το μόνο συγκρότημα που με συγκίνησε πραγματικά και κουβαλούσα βινύλια από την Αγγλία για τον brother..χαχαχα!! Να με θυμηθείτε..σε λίγα χρόνια θα θεωρούνται κλασσική μουσική… και δεν πέφτω ποτέ έξω εγώ σε τέτοια θέματα!!χαχαχα
**Pavan=cdάδικο (έχει κλείσει τώρα…) όπου έχω ξοδέψει τις περισσότερες ώρες της ζωής μου ψάχνοντας.. και έχω κάνει και πολλές καταθέσεις…(μισό οικογενειακό προϋπολογισμό..)θα αναφερθώ ξανά παρακάτω..
*** “I wanna be adored”=Stone Roses , το τραγούδι το είχα ακούσει-το συγκρότημα το ήξερα αλλά τότε δεν είχα κάνει το connection ότι το έλεγαν αυτοί και το ανακάλυψα τυχαία όταν έβαλα να παίξει το «the very best of stone roses» το γνωστό cdάκι και το άκουσα πρώτο πρώτο… άρχισα να τσιρίζω..ναι η χαρά της ανακάλυψης και της ευχάριστης έκπληξης…
****Τους Pistols και γενικά τις πανκιές από αλλού τις μάθαμε…χαχαχα!! Θα αναφερθώ στα επόμενα..


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου