Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου 2010

2/2/2007- 8:30

(*Σιγά μην σου αφιερώσω και το αποθημένο μου..σου αφιέρωσα πιο  σημαντικά πράγματα άσχετα αν εσύ δεν το κατάλαβες, αλλά από την άλλη θα μου πεις κατάλαβες εσύ ποτέ σου τίποτα; είδες το ξέχασα χθες πριν 3 χρόνια.. έπεσα μπροστά σου)

Κλείνει η παρένθεση

Το παραπάνω είναι σκέτη μαγεία και όποιος έχει αντίρρηση να την κρατήσει για τον εαυτό του (πλάκα κάνω..). Λοιπόν αν λέω αν αξιωθώ και πάω να τους ακούσω το Σάββατο, έτσι και το παίξουν live βλέπω να με μαζεύουν..χαχαχα όχι εντάξει είμαι λίγο υπερβολική απλά είναι το αγαπημένο μου. Το παραπάνω αν το ακούσεις από το virus meadow (είναι το πρώτο τραγουδάκι) δεν σου κάνει καμία αίσθηση τουλάχιστον σε μένα. Αλλά όταν άκουσα αυτό το live… πωπω ρε δεν μπορώ να σας περιγράψω πως ένιωσα.. είναι από τα τραγούδια που σε φτιάχνουν γαμώτο από τους στίχους μέχρι την μελωδία..αυτό το επιβλητικό που έχει και έτσι όπως ξεκινάει ..αυτές οι παύσεις και μετά το 5 λεπτό πάει χάνεσαι..τελείωσες..πωπω και τώρα που τα γράφω ανατριχιάζω. Ιδιοφυές κατ’ εμέ και καθόλου σκοτεινό όχι όχι!! φρενώδες και ειλικρινές προς τους ακροατές του θα έλεγα.. (* το παραπάνω live είναι από το album The Evening of the 24th)

Πάρτε και τους στίχους-ποίημα: 

Somewhere the blast furnace explodes, plumes of amber in the night sky

Each explosions bounces... (εκπληκτική κιθαριστική έκρηξη!!!) from horizon to horizon, from horizon to horizon

And for a while, the slow pulse boy, stood by the window

And let the fire sink into his skin.

Again all was still...But for the empty tin

Rolling up and down the gutter, on the breeze.

Then we were standing very close, I could live in the space between his heart beats. (τι λέει ο άνθρωπος..υπέροχος στίχος)

Outside the furnace errupts again, and dark red rivers, filled our veins with frenzy

We could tear up the floors, and find all the things we'd ever lost.

And the fire burns in our jack boots... (τττςςςς ψυχεδέλεια) so we chase the explosions

From horizon to horizon, wrap ourselves around the distance, for as long as we can hold.

Somewhere a girl is singing.

There is calm in the air, but there is greater calm than I can bear.

Tomorrow the sun shines.

PS.Συγχωρέστε με για τα σχόλια ανάμεσα στους στίχους… απλά όταν τους έγραφα το άκουγα παράλληλα και παρασύρθηκα..άλλωστε είμαι λίγο επιρρεπής σ’ αυτά.

PSS.Ακούστε και το Midnight Garden το δεύτερο αγαπημένο.. άλλο παραμύθι εκεί. Aaaa και το A room lives in Lucy..πωπω

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου