Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2010

zzZoOUUPpp!


*καλλιτεχνική παρέμβαση από urban artists.. σ'ένα από τα αγαπημένα μου δρομάκια εδω..

Υπέροχη μέρα σήμερα!! Περπάτησα το πρωί.. πωπω φανταστείτε ότι είμαι ενάμισι χρόνο στην Πάτρα και ακόμα ανακαλύπτω καινούργια πράγματα..απίστευτο..ακόμα κοιτάω δεξιά και αριστερά στους δρόμους για να περάσω απέναντι και ας ξέρω από πού είναι η προτεραιότητα..χαχα που να πιάσω και τιμόνι στα χέρια μου!! Ξεκίνησα λοιπόν που λέτε το πρωί για το παζάρι στο Λιθογραφείον.. το οποίο είναι στου διαόλου τη μάνα..αλλά άξιζε το περπάτημα.. φτάνω, μπαίνω μέσα και βλέπω τους πάγκους (δεν ήταν και πολλοί..) με διάφορα cd και βινύλια.. κλασσικό ψάξιμο.. χιλιοπαιγμένα βινύλια.. διαφόρων συγκροτημάτων.. σε διάφορες τιμές και ενώ ήμουν αποφασισμένη να αγοράσω κάποια.. σε μια στιγμή σκέφτομαι.. γιατί να αναγκαστεί κάποιος να πουλήσει τα βινύλια και τα cd του? Δηλαδή συγνώμη εγώ έχω όλα και όλα 3 βινυλιάκια.. ένα των Velvet Underground, ένα των Smiths και ένα των Joy Division..δεν τα έχω ακούσει ακόμα ολόκληρα..και όμως τα θεωρώ από τα σημαντικότερα αποκτήματα μου μέχρι εδώ.. τα αγόρασα από το Intoxica στο Λονδίνο που αν ανοίξεις το Mojo ή το Uncut βλέπεις την διαφημισούλα στις πίσω σελίδες. Είναι μια τεράστια ανάμνηση για μένα..λέω εδώ έχω πάει και θυμάμαι και τον τυπά με την κοτσιδούλα που με είχε εξυπηρετήσει. Τα έχω εδώ στην Πάτρα και ας μην μπορώ να τα ακούσω..τα φυλάω σαν θησαυρό..ελάχιστοι τα αγγίζουν. Δεν μπορώ να καταλάβω πως ένας άνθρωπος των 50 που υποτίθεται πέρασε τα νεανικά του χρόνια ακούγοντας αυτά τα δισκάκια και αφιερώνοντας τους αναμνήσεις και εμπειρίες (γιατί για μουσική μιλάμε γαμώτο) θέλει τώρα να περάσουν σε άλλα χέρια..ξένα.. δηλαδή θέλει να μου πει ότι βαρέθηκε το Atom Heart Mother των Floyd? Δεν το νομίζω.. και επίσης δεν νομίζω ότι τα θεωρεί σαβούρα για ξεφόρτωμα.. διότι δεν θα άκουγε αυτού του είδους την μουσική αν την θεωρούσε σαβούρα.. Μετά ναι μπορεί να είναι και για τα χρήματα.. αλλά, χωρίς να θέλω να υποβαθμίσω την αξία του χρήματος, δεν νομίζω ότι τα 10 και τα 15 ευρώ είναι σημαντικότερα από ένα βινύλιο με το οποίο έχεις συνδέσει όλη σου τη ζωή και θα μπορούσες να το μεταφέρεις στα παιδιά σου σαν περιούσια..ναι σαν περιούσια.. τι παραπάνω έχει δηλαδή ένας πίνακας ζωγραφικής από ένα συλλεκτικό δίσκο με ένα live των τάδε.. και τα 2 είναι τέχνη και τα 2 είναι ανεκτίμητα!! Δεν ξέρω μπορεί να ακούγομαι ρομαντική και να μην καταλαβαίνω..αλλά εγώ βάζω στοίχημα.. ,όχι με εσάς αλλά με τον εαυτό μου, ότι ποτέ σε ότι κατάσταση και αν βρεθώ δεν πρόκειται να αποχωριστώ τα cd μου, τα βινύλια μου (όσα έχω) ή τις κασέτες μου.. με τίποτα!!! Καλύτερα να πεινάσω εγώ παρά η ψυχή μου.. τεσπά..εδώ δεν είμαστε για να κρίνουμε κανέναν.. πάλι παρασύρθηκα ως συνήθως..  

Τι σας έχω?? Χα!! Λοιπόν επειδή χθες το βράδυ δεν μπορούσα να κοιμηθώ (μην ρωτήσετε γιατί..) μου την βάρεσε και έφτιαξα μια compilation την οποία και άκουγα σήμερα το πρωί περπατώντας και την είχα κατάβρει.. 73 τραγουδάκια..ένα και ένα (είναι λίγο λοξή μπορώ να πω..αλλά έχει πλάκα)..δεν ξέρω αν θα σας αρέσει αλλά εγώ την ακούω όλη μέρα.. αν και με όλα τα κομμάτια που περιλαμβάνονται πορώνομαι.. είναι ένα το οποίο με στέλνει κανονικά..για να δω αν θα το βρείτε όσες/οι την κατεβάσουν.. για να δω πόσο καλά με ξέρετε… χαχα :p

zoup!


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου